چه قدر از گذشته ها به یاد داری؟ خاطراتت با چه میزان وضوحی در ذهنت حک شده اند؟ چه قدرشان را فراموش کرده ای؟ چه قدرشان را رویا و چه قدرشان را کابوس تلقی می کنی؟ اصلا به شروع و پایانشان را به یاد داری؟ به زمان پیش آمدنشان، صبح، ظهر، عصر یا شب بودنشان. اشیاء و اشخاصی که در آن نقش داشتند و باعث پیدایش آن شدند را که فراموش نکرده ای؟ رنگشان را چطور؟ رنگشان را به خاطر داری؟
تعجب نکن. درست شنیدی.
رنگشان.
رنگ خاطراتت را به یاد داری؟
اصلا به حرف های من گوش کن تا برایت بگویم.
خاطرات من بجز پیچ و خم و پستی و بلندی رنگ هم دارند. آن رنگ توسط من انتخاب نمی شود ولی برای همیشه به همان شکل در ذهنم باقی می ماند.
من جمعا دو یا سه خاطره از پیش دبستانی دارم. خاطراتی که در آن ها نه چهره افراد برایم واضح هست نه مکانی که در آن قرار دارم. با این حال رنگشان را می دانم. رنگ آن خاطرات نارنجی است! چرا نارنجی؟ شاید برای آنکه لباس فرم پیش دبستانی من نارنجی بود. شاید هم برای آنکه خورشید نور نارنجی می تاباند. جه می دانم!
در یکی از خاطراتم بیرون خانه باران می بارید و من کنار بخاری نشسته، پتو ها را مانند سنگری به دور خود پیچانده و با عروسک هایم درون آن بازی می کردم. آن خاطره صورتی است. احتمالا به دلیل آن باشد که پاپیون لاکپشت پارچه ای، عروسک محبوبم صورتی بود.
خاطره دیگرم مال قبل از عید است. زمانی که با خانواده چهار نفره خود با چندین سطل رنگ و قلمو در حیاط خانه ایستاده بودیم و پدر به من و خواهرم یاد می داد که چطور دیوار ها را رنگ بزنیم. این خاطره آبی است و دلیلش این است که در پایان کار دیوار هایمان رنگ آبی به خود گرفته بود.
زمانی که اولین گوشی نویی که برای خودم بود را در دست می گرفتم از ذوق انگشتانم میلرزید. آن لحظه همه چیز کرمی بود دقیقا به رنگ قاب آن.
اولین باری که به دبیرستان رفتم اشتیاق و ذوق با استرسم مخلوص شده بود. آن خاطره خاکستری است دقیقا به رنگ جامدادی آن روزم.
روزی که پدر بزرگ مادرم فوت کرد دنیا سیاه رنگ بود. او را زیاد نمیشناختم و رفت و آمدمان اندک بود با این حال ناراحت بودم و برایش اشک ریختم. این خاطره سیاه است دقیقا به رنگ لباس های آن روزم.
این ها رنگ دار ترین خاطرات من هستند. اینکه با دانستن خاطرات من به دنبال رنگ در خاطرات خودت بگردی مایه خوشحالی من است. اینکه من باعث لحظه ای تفکر در سرت شوم خوشحالم. برای همین است که در آینده این خاطره سبز خواهد بود. به رنگ پروانه هایی که بر روی لباسم جا خوش کرده اند و آن را طرح آن شده اند!
بگذار حالا که حرف هایم به پایانش رسیده و کلمات در ذهنم رو به خاموشی میروند با آخرین توانم آخرین کلمات را بر صفحه ذهنت بگنجانم.
بله درست است.
خاطرات هم رنگ دارند
~ #Mob Psycho 100 / Mob Choir ~
رنگ ,خاطره ,خاطرات ,ها ,یاد ,هم ,که در ,به رنگ ,خاطرات من ,را به ,قدرشان را
درباره این سایت